مطالعات جدید نشان می دهد فروکتوز، بر خلاف سایر قندها، نقش قابل توجهی در رشد سلول های سرطانی ایفا می کند. این پژوهش که توسط محققان دانشگاه واشنگتن انجام شده، تفاوت کلیدی در نحوه متابولیزه شدن فروکتوز و گلوکز در بدن را آشکار می سازد.
پروفسور گری پتی، سرپرست این تحقیق، توضیح می دهد که در حالی که گلوکز در سراسر بدن پردازش می شود، فروکتوز تنها در دو نقطه، یعنی روده کوچک و کبد، متابولیزه می گردد. این تفاوت اساسی، پرسشی را در مورد توانایی سلول های سرطانی در تشخیص این دو نوع قند ایجاد می کند.
بر خلاف تصور اولیه که سلول های توموری فروکتوز را همانند گلوکز برای ساخت اجزای سلولی مانند DNA استفاده می کنند، نتایج آزمایشگاهی نشان دهنده واقعیت متفاوتی است. سلول های سرطانی به دلیل فقدان مکانیزم های بیوشیمیایی مناسب، نمی توانند به آسانی از فروکتوز به عنوان منبع انرژی استفاده کنند.
با این وجود، فروکتوز پس از ورود به کبد، به لیپیدهایی به نام لیزوفسفاتیدیل کولین (LPC) تبدیل می شود. اینجاست که نقش مخرب فروکتوز در رشد تومورها مشخص می شود. محققان دریافتند سلول های سرطانی از LPC موجود در محیط اطراف خود به عنوان سوخت رشد استفاده می کنند.
پروفسور پتی این LPC ها را عامل اصلی و موثرترین محرک رشد تومور می داند. آزمایش بر روی حیوانات نشان داد که رژیم غذایی سرشار از فروکتوز، سرعت رشد تومورها را تا دو برابر یا بیشتر افزایش می دهد.
این یافته ها نگرانی هایی را در مورد ارتباط بین افزایش مصرف فروکتوز (مانند شربت ذرت با فروکتوز بالا) و افزایش شیوع سرطان ایجاد می کند. اگرچه تحقیقات فعلی نمی تواند این ارتباط را به طور قطعی تایید کند، اما مطالعات آینده می توانند به پاسخ این پرسش مهم نزدیکتر شوند.
این تحقیق نشان می دهد که فروکتوز نه تنها یک قند معمولی نیست، بلکه نقشی حیاتی در تغذیه و رشد سلول های سرطانی دارد و لزوم توجه بیشتر به میزان مصرف فروکتوز در رژیم غذایی را برجسته می کند.
مجله سلامت و بهداشت دکتر هادی خرم نژاد
“`