254329
پژوهشی تازه از کالج کینگ لندن، انقلابی در درک ما از پیشگیری از بیماریهای قلبی در افراد مبتلا به پیشدیابت ایجاد کرده است. این تحقیق نشان میدهد که بازگرداندن واقعی سطح قند خون به محدوده طبیعی، یعنی بهبود کامل وضعیت پیشدیابت، میتواند خطر مرگ ناشی از بیماریهای قلبی و بستری شدن به دلیل نارسایی قلبی را بیش از ۵۰ درصد کاهش دهد. این یافته مهم، به این نکته تاکید دارد که صرف تغییر سبک زندگی، بدون حصول بهبود متابولیکی واقعی، برای کاهش چشمگیر خطر حمله قلبی کافی نیست.
پژوهشی نوین: کاهش قند خون واقعی و محافظت قلب در پیشدیابت
نتایج این مطالعه که بهتازگی در مجله معتبر The Lancet Diabetes & Endocrinology منتشر شده، حاکی از آن است که خروج از وضعیت پیشدیابت و رسیدن به سطح قند خون طبیعی، به صورت پایداری از قلب محافظت میکند. افرادی که موفق به بهبود پیشدیابت خود شدهاند، به طور متوسط ۵۸ درصد کمتر با خطر مرگ ناشی از بیماریهای قلبی یا بستری شدن به دلیل نارسایی قلبی مواجه هستند. نکته قابل توجه اینجاست که این اثر محافظتی، حتی دههها پس از طبیعی شدن قند خون نیز ادامه مییابد و سلامت قلب را تضمین میکند.
چرا بهبود پیشدیابت بیش از تغییر سبک زندگی اهمیت دارد؟
این یافتهها برخلاف برخی باورهای رایج و نتایج مطالعات پیشین است که نشان میدادند تغییرات سبک زندگی بهتنهایی (مانند رژیم غذایی سالم، افزایش فعالیت بدنی و کاهش وزن) در افراد مبتلا به پیشدیابت، لزوماً خطر بیماریهای قلبی یا مرگ زودرس را کاهش نمیدهد. دکتر آندریاس بیرکنفلد، استاد دیابت در کالج کینگ لندن و نویسنده اصلی مطالعه، در این باره میگوید: "سالها به افراد مبتلا به پیشدیابت توصیه میشد که با تغییر سبک زندگی، خود را از حملات قلبی و مرگ زودرس مصون بدارند. اگرچه این تغییرات ارزشمند هستند، اما شواهد نشان نمیدهد که بهتنهایی خطر حمله قلبی را کاهش دهند. آنچه واقعاً تفاوت ایجاد میکند، بهبود یا بازگشت پیشدیابت به وضعیت طبیعی است که با کاهش واضح مرگهای قلبی و نارسایی قلبی همراه است." این امر بر ضرورت تمرکز بر بهبود متابولیک واقعی، فراتر از توصیههای کلی سبک زندگی، تاکید میکند و نشان میدهد که مداخله باید عمیقتر و هدفمندتر باشد.
پیشدیابت: معضلی جهانی با پیامدهای قلبی جدی
پیشدیابت وضعیتی است که در آن سطح قند خون از حد طبیعی بالاتر است، اما هنوز به اندازه کافی بالا نیست که به عنوان دیابت نوع ۲ تشخیص داده شود. این حالت نه تنها یک زنگ خطر جدی برای ابتلا به دیابت نوع ۲ در آینده است، بلکه به خودی خود نیز خطر ابتلا به بیماریهای قلبی-عروقی را افزایش میدهد. تشخیص پیشدیابت معمولاً با اندازهگیری قند خون ناشتا (۱۰۰ تا ۱۲۵ میلیگرم در دسیلیتر) یا آزمایش هموگلوبین گلیکوزیله (HbA1c) بین ۵.۷ تا ۶.۴ درصد صورت میگیرد. آمارها حاکی از گستردگی این معضل در سطح جهان است:
بیش از یک میلیارد نفر در سراسر جهان با پیشدیابت زندگی میکنند.
در برخی مناطق مانند آمریکا، بیش از یک نفر از هر سه بزرگسال به این وضعیت مبتلا هستند.
عدم توجه به پیشدیابت میتواند منجر به آسیب تدریجی به رگهای خونی، اختلال در عملکرد اندوتلیال و افزایش التهاب مزمن شود که در نهایت خطر بیماریهای قلبی از جمله حملات قلبی، سکته مغزی و نارسایی قلبی را به شکل قابل توجهی بالا میبرد.
نتایج مطالعات بینالمللی: راهی نوین برای پیشگیری از حملات قلبی
برای دستیابی به این یافتههای مهم و تحلیلی، پژوهشگران دادههای دو مطالعه بزرگ و طولانیمدت را مجدداً تحلیل کردند: مطالعه پیشگیری از دیابت آمریکا (DPPOS) و مطالعه پیشگیری از دیابت DaQing در چین. این مطالعات، افراد مبتلا به پیشدیابت را برای چندین دهه تحت پیگیری قرار داده بودند و اثرات مداخلاتی مانند افزایش فعالیت بدنی و اصلاح تغذیه را بررسی میکردند. نتایج تجمیع شده نشان داد که افراد با بهبود وضعیت پیشدیابت و بازگشت قند خون به سطح نرمال، به طور چشمگیری از مزایای زیر بهرهمند شدند:
۵۸٪ کاهش در خطر مرگ قلبی یا بستری به دلیل نارسایی قلبی.
۴۲٪ کاهش در خطر حمله قلبی، سکته مغزی و سایر رویدادهای جدی قلبی–عروقی.
این همسویی نتایج در هر دو مطالعه آمریکایی و چینی، بر اعتبار و جهانشمول بودن یافتهها تاکید میکند. تحلیلهای قبلی این مطالعات به تنهایی کاهش بیماریهای قلبی را با صرف مداخلات سبک زندگی نشان نداده بودند، که این موضوع اهمیت "بهبود واقعی" متابولیسم قند را در کنار "به تاخیر انداختن" دیابت برجستهتر میکند.
کاهش قند خون در پیشدیابت: ستون چهارم پیشگیری از بیماریهای قلبی
با توجه به این شواهد جدید، دکتر بیرکنفلد معتقد است که بهبود پیشدیابت و بازگرداندن قند خون به سطح طبیعی، باید در کنار کنترل فشار خون، کاهش کلسترول و ترک سیگار، به عنوان چهارمین ابزار اصلی پیشگیری اولیه برای جلوگیری واقعی از حمله قلبی و مرگ مطرح شود. این پژوهش نشان میدهد که پیشدیابت صرفاً یک وضعیت گذرا و بیخطر نیست و میتواند اثرات مخربی و ماندگاری بر سلامت قلب داشته باشد. بنابراین، تمرکز راهبردهای درمانی باید فراتر از صرف توصیههای کلی سبک زندگی، به سمت مداخلاتی سوق یابد که به بهبود واقعی و پایدار متابولیسم قند منجر شود. این تغییر رویکرد میتواند آینده پیشگیری از دیابت و بیماریهای قلبی را به طور جدی دگرگون سازد و با کاهش قند خون در پیشدیابت، جان میلیونها نفر را در سراسر جهان نجات دهد.
مجله سلامت و بهداشت دکتر هادی خرم نژاد
مطالب مرتبط
- طب سنتی ایران پرده از رازهای سفیدی مو برمیدارد: از بلغم تا راهکارهای تغذیهای
- سالادهای آماده؛ چالش پنهان سلامت و ضرورت شستوشوی دوباره
- متخصصان سلامت هشدار میدهند: مصرف این خوراکیها میتواند گلودرد شما را تشدید کند
- پژوهشهای اخیر نشان میدهد: رژیم نوردیک، راهکاری جامع برای سلامتی و پایداری محیط زیست
About the Author
