244845
آنتیبیوتیکها قهرمانان بیچون و چرای مبارزه با عفونتهای باکتریایی هستند، اما این قهرمانان گاهی اوقات عوارض ناخواستهای را نیز به همراه میآورند. یکی از این عوارض که کمتر به آن توجه میشود، تأثیر بر سیستم گوارش و بروز مشکلاتی مانند یبوست است. درک چرایی یبوست ناشی از آنتیبیوتیک نه تنها به بهبود کیفیت زندگی بیماران کمک میکند، بلکه راهکارهای موثری برای پیشگیری و درمان این وضعیت ارائه میدهد.
تصویر: 
توازن شکننده گوارش و آنتیبیوتیکها
روده انسان میزبان اکوسیستم پیچیدهای از بیش از ۱۰۰ تریلیون میکروب است که به آن میکروبیوم روده میگویند. این جامعه میکروبی نقش حیاتی در فرآیندهای گوارش، تقویت سیستم ایمنی، تولید ویتامینها و حتی تنظیم هورمونها ایفا میکند. آنتیبیوتیکها، که هدفشان از بین بردن باکتریهای بیماریزا است، معمولاً بین باکتریهای خوب و بد تمایزی قائل نمیشوند. این داروها با نابود کردن بخش قابل توجهی از باکتریهای مفید، تعادل ظریف میکروبیوم روده را بر هم میزنند. این اختلال در تعادل، میتواند به کند شدن حرکات روده و در نهایت بروز یبوست ناشی از آنتیبیوتیک منجر شود.
آنتیبیوتیکها چگونه یبوست را تحریک میکنند؟
برخلاف تصور عمومی که اسهال را عارضهی اصلی آنتیبیوتیکها میدانند، یبوست ناشی از آنتیبیوتیک نیز پدیدهای است که در برخی افراد، بهویژه گروههای آسیبپذیرتر، مشاهده میشود. این عارضه ریشه در چندین سازوکار دارد:
تأثیر مستقیم بر حرکت روده: برخی گروههای آنتیبیوتیکی، به ویژه ماکرولیدها مانند اریترومایسین، کلاریترومایسین، آزیترومایسین و لینزولید، به طور مستقیم بر حرکت طبیعی دستگاه گوارش تأثیر میگذارند. این داروها میتوانند انقباضات عضلات روده را کند کرده و تخلیه محتویات معده و روده را به تأخیر بیندازند، که این خود عاملی برای یبوست است.
اختلال در میکروبیوم و کاهش مواد محرک روده: تغییر در ترکیب میکروبیوم روده، که در بخش قبل به آن اشاره شد، پیامدهای متعددی دارد. کاهش باکتریهای مفید به معنای کاهش تولید اسیدهای چرب کوتاه زنجیر است که برای سلامت روده حیاتی هستند و میتوانند بر حرکت روده اثر بگذارند. همچنین، این تغییر میتواند منجر به افزایش تولید گاز و نفخ شود که خود بر راحتی گوارش تأثیر منفی میگذارد.
علاوه بر این، برخی عوامل خطر، احتمال بروز یبوست ناشی از آنتیبیوتیک را افزایش میدهند. این عوامل شامل سن بالا (که سیستم گوارش کندتری دارد)، رژیم غذایی کمفیبر، ابتلا به بیماریهای التهابی روده (IBD) و مصرف طولانیمدت آنتیبیوتیکها هستند. همچنین، بیتحرکی و مصرف همزمان داروهای یبوستزا (مانند مسکنهای مخدر یا مکملهای آهن) میتوانند وضعیت را تشدید کنند.
راهکارهای اثربخش برای مقابله با یبوست ناشی از آنتیبیوتیک
برای کاهش و مدیریت یبوست ناشی از آنتیبیوتیک، راهکارهای عملی و اثربخشی وجود دارد که میتوانند به بهبود عملکرد دستگاه گوارش کمک کنند:
پروبیوتیکها را جدی بگیرید: مصرف مکملهای پروبیوتیک یا گنجاندن غذاهای حاوی پروبیوتیک (مانند ماست، کفیر، کیمچی و ساورکراوت) در رژیم غذایی، میتواند به بازسازی و تقویت میکروبیوم روده کمک کند. توصیه میشود پروبیوتیکها را با فاصله چند ساعت (معمولاً ۲ تا ۳ ساعت) از آنتیبیوتیکها مصرف کنید تا اثربخشی آنها حفظ شود و آنتیبیوتیکها فرصت از بین بردن آنها را نداشته باشند.
افزایش تدریجی فیبر غذایی: افزایش تدریجی مصرف فیبر نامحلول (موجود در سبوس گندم، غلات کامل، سبزیجات برگ سبز، حبوبات و میوهها) حجم مدفوع را افزایش داده و حرکت آن را در روده تسهیل میکند. این امر به جلوگیری از خشکی و سفت شدن مدفوع که از دلایل اصلی یبوست است، کمک شایانی میکند.
آبرسانی کافی، کلید سلامت گوارش: نوشیدن حداقل ۸ تا ۱۰ لیوان آب در روز، به ویژه هنگام افزایش مصرف فیبر، برای نرم نگه داشتن مدفوع و عملکرد صحیح روده حیاتی است. کمآبی بدن میتواند یبوست را تشدید کند و اثربخشی فیبر را کاهش دهد.
فعالیت بدنی منظم، محرک طبیعی روده: حتی پیادهرویهای سبک و منظم میتوانند به تحریک حرکات طبیعی روده کمک کرده و از بروز یبوست ناشی از آنتیبیوتیک جلوگیری کنند. فعالیت فیزیکی نه تنها برای سلامت عمومی، بلکه برای عملکرد بهینه سیستم گوارش نیز ضروری است.
ملینهای بدون نسخه، با احتیاط و مشورت: در صورت نیاز و با مشورت داروساز یا پزشک، میتوان از ملینهای ملایم بدون نسخه مانند پسیلیوم (متاموسیل)، پلیاتیلن گلیکول (میرالاکس) یا هیدروکسید منیزیم (میلکاوا مگنزیا) برای مدت کوتاهی استفاده کرد. اما مصرف طولانیمدت آنها توصیه نمیشود و در صورت عدم بهبود پس از یک هفته، مراجعه به پزشک ضروری است.
چه زمانی باید نگران شد؟ علائم هشداردهنده یبوست شدید
هرچند یبوست ناشی از آنتیبیوتیک معمولاً موقتی است و با راهکارهای فوق قابل کنترل، اما نادیده گرفتن برخی علائم میتواند منجر به عوارض جدیتر شود. درد شدید یا تورم شکم، مشاهده خون در مدفوع یا مدفوع سیاه و قیریرنگ، کاهش وزن بیدلیل و یبوست طولکشیده که به راهکارهای معمول پاسخ نمیدهد، از علائم هشداردهندهای هستند که نیاز به پیگیری فوری پزشکی دارند. بیتوجهی به این نشانهها میتواند به عوارضی جدی مانند بواسیر، شقاق مقعدی، یا حتی انسداد روده منجر شود.
یبوست ناشی از آنتیبیوتیک، یک عارضه جانبی قابل کنترل است که با آگاهی و اقدامات پیشگیرانه میتوان آن را به حداقل رساند. نکته حائز اهمیت این است که هرگز نباید مصرف آنتیبیوتیکها را خودسرانه قطع کرد، زیرا این کار میتواند منجر به بازگشت عفونت یا بروز مقاومت آنتیبیوتیکی شود. همیشه در مورد نگرانیهای گوارشی خود با پزشک یا داروساز مشورت کنید تا بهترین راهکار درمانی و پیشگیرانه را دریافت نمایید و سلامت عمومی خود را حفظ کنید.
مجله سلامت و بهداشت دکتر هادی خرم نژاد