253468
عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی، ضمن تاکید بر ضرورت اتخاذ تصمیمات منطقه‌ای برای حل معضل کمبود پرستار در کشور، هشدار داد که عدم توجه به مشکلات معیشتی و استخدامی این قشر می‌تواند آینده نظام سلامت را با چالش‌های جدی مواجه سازد. این نماینده مجلس، با تشریح ریشه‌های این بحران، بر لزوم همکاری فرابخشی برای یافتن راهکارهای پایدار تاکید کرد.
ریشه‌های عمیق بحران کمبود پرستار: فراتر از ظرفیت‌های آموزشی
سید محمد جمالیان، عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس، در تشریح وضعیت موجود حوزه پرستاری، تصریح کرد که مشکل اصلی کشور در کمبود پرستار، نه کمبود ظرفیت‌های آموزشی، بلکه عوامل دیگری است. او با اشاره به افزایش چشمگیر تربیت پرستاران در سالیان اخیر، علت اصلی عدم حضور این نیروها در بیمارستان‌های دولتی را شرایط دشوار معیشتی، فشار کاری بالا و نبود انگیزه‌های کافی دانست. این معضل، بسیاری از پرستاران را به سمت مهاجرت به بخش خصوصی یا خارج از کشور سوق می‌دهد و عملاً نظام بهداشت و درمان دولتی را با کمبود پرستار شدید مواجه می‌سازد.
راهبرد منطقه‌ای برای جبران کمبود پرستار: از پایتخت تا مناطق محروم
جمالیان راهکار اصلی برای برون‌رفت از بحران کمبود پرستار را اتخاذ رویکردی منطقه‌ای و متناسب با شرایط هر استان دانست. وی به دو نمونه مشخص اشاره کرد:
تهران: حل معضل مسکن پرستاران در پایتخت، پیش‌شرط هرگونه برنامه جذب نیرو است. بدون فراهم آوردن امکانات رفاهی حداقلی، مجوزهای استخدامی به نتیجه نخواهند رسید.
استان‌های محروم (مانند سیستان و بلوچستان): تربیت پرستاران بومی برای این مناطق از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است تا انگیزه ماندگاری و خدمت‌رسانی در محل زندگی خود تقویت شود.
او متذکر شد که متاسفانه این سیاست‌های ضروری هنوز به شکل موثری اجرایی نشده‌اند و همین امر بر شدت کمبود پرستار در هر دو نوع منطقه، پایتخت و مناطق محروم، افزوده است.
آینده مبهم نظام سلامت در سایه تداوم کمبود پرستار
عضو کمیسیون بهداشت مجلس با ابراز نگرانی جدی از پیامدهای کمبود پرستار بر آینده نظام سلامت کشور، هشدار داد: "اگر در کوتاه‌مدت، برنامه‌ای جدی و عملیاتی برای رفع مشکلات معیشتی و استخدامی پرستاران تدوین و اجرایی نشود، در سال‌های آتی شاهد چالش‌های به مراتب سنگین‌تری در بیمارستان‌های دولتی خواهیم بود." تداوم این وضعیت نه تنها کیفیت خدمات‌رسانی به بیماران را کاهش می‌دهد، بلکه سلامت جامعه و امنیت شغلی کادر درمانی موجود را نیز به خطر می‌اندازد و بر فرسودگی شغلی آنان می‌افزاید. این بحران می‌تواند منجر به تعطیلی برخی بخش‌های بیمارستانی یا کاهش ظرفیت پذیرش بیماران شود که در نهایت به ضرر عموم مردم خواهد بود.
چالش‌های مالی و ضرورت همگرایی دستگاه‌ها در حل معضل کمبود پرستار
به گفته جمالیان، هرچند وزارت بهداشت و تیم مدیریتی آن به خوبی از ابعاد مشکل آگاه بوده و راه‌حل‌ها را نیز می‌شناسند، اما مهم‌ترین مانع در مسیر رفع کمبود پرستار، کمبود منابع مالی است. وزارت بهداشت نه بودجه کافی برای ساخت و تامین مسکن پرستاران در تهران را در اختیار دارد و نه مجوزهای لازم برای جذب نیرو در استان‌ها به سادگی صادر می‌شود. این وضعیت، نیازمند یک رویکرد جامع و همکاری تنگاتنگ میان سازمان برنامه‌وبودجه، سازمان امور استخدامی و وزارت بهداشت است تا با تجمیع منابع و اختیارات، بتوان بر این بحران غلبه کرده و نظام سلامت کشور را از پیامدهای ناگوار آن در امان نگه داشت.
مجله سلامت و بهداشت دکتر هادی خرم نژاد
مطالب مرتبط
- ایران در چهار دهه گذشته موفق به کاهش چشمگیر نرخ مرگ‌ومیر نوزادان شد
- معاینه چشم دیابتی‌ها: گامی حیاتی برای حفظ بینایی و شکست تهدید خاموش
- زمان‌بندی وعده‌های غذایی، سنگ‌بنای مدیریت و کنترل مؤثر دیابت
- جوشاندن پوست پرتقال و دارچین راهی طبیعی برای بهبود سلامت و کیفیت زندگی
About the Author
