تجربه‌های ناخوشایند دوران کودکی مانند کابوس‌های شبانه یا فقدان عزیزان، می‌توانند آثار روانی عمیق و ماندگاری بر ذهن و رفتار کودکان برجای بگذارند؛ به گفته متخصصان، این تأثیرات اغلب پنهان هستند اما در بلندمدت سلامت روان کودک را تهدید می‌کنند.
به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان، انسیه مجذوبی، روان‌شناس کودک در مصاحبه‌ای با اشاره به شکنندگی روان کودکان، اعلام کرد: ذهن کودک به‌طور کامل شکل نگرفته و فرآیند تنظیم هیجانات او در تعامل با والدین و محیط پیرامون شکل می‌گیرد. هرگونه تنش، غم یا ترس شدید در این دوران، می‌تواند روند رشد روانی کودک را دچار اختلال کند.
وی افزود: کودکان توانایی ابراز احساسات پیچیده را ندارند، بنابراین اغلب واکنش‌های احساسی‌شان را در قالب رفتارهای غیر مستقیم مانند پرخاشگری یا شب‌ادراری بروز می‌دهند. این الگوهای رفتاری، نشانه‌ای از درگیری ذهنی کودک با تجربه‌های دردناک و حل‌نشده است.
مجذوبی با تأکید بر حساسیت دوره رشد اولیه، خاطرنشان کرد: اتفاقاتی مانند فوت یک عضو خانواده یا تکرار کابوس‌های شبانه، می‌توانند تأثیرات بلندمدت بر روان کودک بگذارند. در چنین شرایطی لازم است والدین با مهارت گوش دادن، ابراز همدلی و در صورت نیاز مشاوره تخصصی، از کودک حمایت کنند.
بر اساس یافته‌های روان‌شناسی، امنیت روانی و محیطی در دوران کودکی نقش اساسی در شکل‌گیری شخصیت و سلامت ذهنی فرد در بزرگسالی دارد. مراقبت‌های پیشگیرانه، توجه به نشانه‌های رفتاری، و ایجاد فضای امن برای بیان احساسات، از راهکارهای مؤثر در کاهش تأثیرات منفی تجربه‌های ناراحت‌کننده بر ذهن کودکان است.
مجله سلامت و بهداشت دکتر هادی خرم نژاد
